(Bewerking/vertaling van de Wikipedia-pagina over dit onderwerp: https://en.wikipedia.org/wiki/Alice_Bailey)
Alice Bailey, voluit Alice Ann Bailey (Manchester 16 juni 1880 – New York 15 december 1949) geboren als Alice LaTrobe Bateman was auteur van meer dan 24 boeken over theosofische onderwerpen en één van de eerste schrijvers die de term New Age gebruikte. In 1907 verhuisde zij naar de Verenigde Staten, waar ze het grootste gedeelte van haar leven als auteur en leraar doorbracht.
Baileys werken, geschreven tussen 1919 en 1949, beschrijven een uitgebreid systeem van esoterische bespiegelingen over onderwerpen als de relatie tussen spiritualiteit en het zonnestelsel, genezing, esoterische psychologie, de bestemming der volken en maatschappelijke voorschriften in het algemeen. Zelf zei zij dat de meeste van haar werken langs telepathische weg aan haar waren gedicteerd door een Meester van Wijsheid, die zij aanvankelijk aanduidde als “de Tibetaan” of met de initialen “D.K.”, later geïdentificeerd als Djwal Khul. Haar geschriften vertonen overeenkomsten met die van Madame Blavatsky en zijn bekend geworden als de Leringen van de Oude wijsheid. Zij behandelen religieuze thema’s, inclusief het Christendom maar laten fundamentele verschillen zien met vele aspecten van de orthodoxe religies. Haar visie op een verenigde maatschappij beoogt een “geest van religie” die verschilt van traditionele religieuze vormen en gaat uit van het concept van het “Watermantijdperk”.
LEVEN
Kindertijd en jeugd.
Alice Bailey kwam ter wereld in een Engelse welvarende aristocratische familie en kreeg als lid van de Anglicaanse Kerk een Christelijke opvoeding.
Op 30 Juni 1895 – zij was toen 15 jaar – kreeg zij bezoek van een vreemdeling, “…een grote man, gekleed in Europese kleren met een tulband” die haar zei dat ze zelfbeheersing moest ontwikkelen om voorbereid te worden op het werk dat voor haar gepland was.
Op 22-jarige leeftijd verrichtte Bailey evangelische werkzaamheden in opdracht van YMCA en het Britse leger. Dit bracht haar naar India waar zij in 1907 haar toekomstige echtgenoot Walter Evans ontmoette. Samen verhuisden zij naar Amerika, waar Evans een Episcopaalse priester werd. Het huwelijk hield geen stand en Bailey dwong een scheiding af die ook werd uitgesproken. Met haar drie kinderen vertrok zij na de officiële scheiding in 1915. Er volgde een moeilijke periode waarin zij fabriekswerk verrichtte om in het onderhoud van haar en haar kinderen te voorzien.
De periode binnen de Theosofische Vereniging.
Alice Bailey kwam in contact met de Theosofische Vereniging en met het werk van Helena Petrovna Blavatsky. De Theosofische Vereniging zegt dat Bailey in 1917 bij de vereniging betrokken raakte. Theosoof Joy Mills beweert dat zij in 1918 lid werd van de Esoterische Afdeling van de vereniging. Theosoof Bruce F.Campbell laat weten dat “zij spoedig opklom tot een invloedrijke positie in de Amerikaanse afdeling van de Adyar society, en verhuisde naar het hoofdkwartier ervan te Krotona in Hollywood. Zij werd redacteur van het tijdschrift The Messenger en lid van de verantwoordelijke commissie van Krotona.”
Tweede huwelijk
In 1919 werd Foster Bailey (1888-1977) die haar tweede echtgenoot zou worden, nationaal secretaris van de Theosofische Vereniging. Zij trouwden in 1921.
The Theosophist publiceerde de eerste paar hoofdstukken van haar eerste werk, Mensen- en Zonne-inwijding, maar staakte hiermee om redenen die door Bailey als “theosofische jaloezie en reactionair gedrag” werden aangeduid. Bailey “maakte bezwaar tegen de neo-Theosofie van Annie Besant” en werkte samen met Foster Bailey om meer invloed te krijgen in de Amerikaanse Afdeling. Volgens theosofe Josephine Maria Davis Ransom maakt zij deel uit van een progressieve “Terug-naar-Blavatsky beweging, in hoofdzaak geleid door de heer en mevrouw Foster Bailey”. Zij schetste haar visie op de Esoterische Sectie van de Theosofische Vereniging. Desondanks mislukten haar pogingen om meer invloed te krijgen binnen de vereniging en zij en haar echtgenoot werden ontslagen uit hun posities.
Volgens de godsdiensthistoricus Olav Hammer werden Baileys vroege geschriften voortkomend uit de communicatie met de Tibetaan goed ontvangen binnen de vereniging, maar verenigingsvoorzitter Annie Besant stelde Alice Baileys claim ten aanzien van haar communicatie met hem ter discussie en stond toe dat de Baileys uit de organisatie werden verwijderd. Volgens Bailey zelf was zij de vereniging autoritair gaan vinden en teveel bezig met “lagere psychismen”.
Lucis Trust
Alice en Foster Bailey richtten in 1922 de Lucis Trust op. De activiteiten hiervan omvatten de Arcaneschool, Wereld Goede wil, de Driehoeken, een kwartaaltijdschrift The Beacon en een uitgeversmaatschappij die vooral bedoeld was voor de publicatie van Baileys vele boeken. De Arcaneschool instrueert en geeft begeleiding bij meditaties via schriftelijke correspondentie, gebaseerd op de inzichten in Baileys boeken. Wereld Goede Wil is bedoeld om betere menselijke betrekkingen te bevorderen door goede wil, die “liefde in werkzaamheid” genoemd wordt, en die gericht is op de Verenigde Naties. Driehoeken zijn groepen van drie personen die elke dag op hetzelfde moment mediteren op juiste menselijke verhoudingen.
De uitgeversmaatschappij werd vernoemd naar het oorspronkelijke tijdschrift van de Theosofische Vereniging Lucifer. De nieuwe onderneming die de boeken Mensen- en Zonneinwijding en andere vroege boeken het licht deed zien was aanvankelijk geïntegreerd en bekend onder de naam “Lucifer Publishing Co”. Een jaar later werd de naam veranderd in “Lucis Publishing Co”. In 1923 richtte Alice Bailey met hulp van Foster Bailey de Arcaneschool op als onderdeel van de Lucis Trust welke nog altijd schriftelijke cursussen verzorgt, gebaseerd op haar boeken.
Bailey bleef actief tot aan haar dood in 1949.
Meer over het leven van Alice Bailey in deze korte videodocumentaire (Engels zonder vertaalde ondertitels).
